Αντιψυκτικό

Το νερό δεν μπορεί να αποτελέσει επαρκές αντιψυκτικό μέσο για το σύστημα ψύξης ενός τρακτέρ επειδή έχει μεν πλεονεκτήματα  (κυκλοφορεί εύκολα, είναι φθηνό, ακίνδυνο, διαθέτει καλή θερμική αγωγιμότητα) έχει όμως σημαντικά μειονεκτήματα (παγώνει στους 0^ο C βαθμούς, συνεργεί στη σκουριά και στη διάβρωση του κινητήρα, προκαλεί επικαθήσεις αλάτων). Το πλέον κατάλληλο νερό είναι αυτό της βροχής γιατί το νερό που προέρχεται από τις πηγές περιέχει άλατα.

Τα αντιψυκτικά που διατίθενται στο εμπόριο περιέχουν πρόσθετα για να αντιμετωπίζουν τα πιο πάνω προβλήματα και πολλά από αυτά αντιμετωπίζουν την ψύξη του κινητήρα κατά τους θερινούς μήνες. Είναι χημικές ενώσεις με κύριο σκοπό είναι να ελαττωθεί το σημείο πήξεως στο νερό του κινητήρα ώστε να μη κινδυνεύει αυτός από σπασίματα όταν πέφτει η θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Προκειμένου ένα αντιψυκτικό να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις ενός κινητήρα πρέπει να διαθέτει τις παρακάτω ιδιότητες :

1. Να προστατεύει τον κινητήρα στην αναμενόμενη χαμηλότερη θερμοκρασία.
2. Να σταματά τη σκουριά και να μη διαβρώνει το σύστημα ψύξεως.
3. Να μη διασπάται.
4. Να έχει χαμηλό σημείο ροής για να διευκολύνεται η κυκλοφορία του σ’ όλες τις θερμοκρασίες.
5. Να είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού και της θερμότητας.
6. Να μην αφρίζει και να μη μυρίζει.
7. Να μη μειώνει πολύ το σημείο βρασμού.

Τα καλύτερα αντιψυκτικά θεωρούνται οι απλές αλκοόλες δηλαδή η αιθυλική, η μεθυλική, η ισοπροπυλική, και η γλυκόζη του αιθυλενίου την οποία χρησιμοποιούν ως βάση τα περισσότερα μόνιμα αντιψυκτικά.

Λάδια υδραυλικού & Γράσα

Στην ομάδα των λαδιών υδραυλικού συμπεριλαμβάνονται αυτά που χρησιμοποιούνται στο υδραυλικό σύστημα, στους μετατροπείς στρέψεως ή στα υδροστατικά συστήματα  των τρακτέρ. Έργο αυτών των λαδιών είναι η μεταφορά της ισχύος μέσα στα προαναφερθέντα συστήματα. Επιπρόσθετα λιπαίνουν, κρυώνουν και προστατεύουν από τη φθορά τα εξαρτήματα που υπάρχουν μέσα σ’ αυτά τα συστήματα.

Τα γράσα δημιουργούνται με ανάμειξη διαφόρων λαδιών με σαπούνια, σταθεροποιητές και πρόσθετα. Συνήθως τα σαπούνια που χρησιμοποιούνται έχουν ως βάση το ασβέστιο, το λίθιο και το νάτριο, γι’ αυτό τα γράσα αντέχουν στις μεγάλες θερμοκρασίες και δεν λιώνουν. Σχηματίζουν ένα λεπτό στρώμα πάνω στις μεταλλικές επιφάνειες μειώνοντας τη τριβή με αποτέλεσμα να τις προστατεύουν από τη φθορά.
Η προσπάθεια για τη καλύτερη δυνατή πληροφόρηση σας είναι χορηγία των https://www.krekis.gr/ & https://www.krekis.com/ επειδή πιστεύουμε ότι η γνώση είναι δύναμη και αξίζει μόνο όταν είναι μεταδοτική.  

Λάδια γραναζιών (σασμάν) – Βαλβολίνες

Είναι τα λάδια που λιπαίνουν το κιβώτιο ταχυτήτων, το διαφορικό και την πυξίδα του τιμονιού δηλαδή το σύστημα διεύθυνσης ενός τρακτέρ. Όταν η πίεση μεταξύ των δοντιών των γραναζιών είναι μικρή αρκούμαστε σ’ ένα απλό λάδι, όταν όμως είναι μεγάλη απαιτείται ένα λάδι ενισχυμένο με ειδικά πρόσθετα, όπως αναφέραμε στην προηγούμενη δημοσίευση. Προκειμένου τα λάδια των γραναζιών να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις (μεγάλη ροπή στρέψης & μεγάλες ταχύτητες) πρέπει :

1. Να αντέχουν στις μεγάλες πιέσεις.
2. Να αντέχουν στην οξείδωση.
3. Να αντέχουν στη διάβρωση.
4. Να μην αφρίζουν.
5. Να διαθέτουν ψηλό δείκτη ιξώδους, για να λιπαίνουν εξίσου καλά τόσο σε ψηλές όσο και σε χαμηλές θερμοκρασίες.
6. Να διατηρούν τη ρευστότητα τους ακόμη και σε χαμηλές θερμοκρασίες.

Ο διεθνής συμβολισμός αυτών των λαδιών είναι ίδιος μ’ αυτών του κινητήρα με βάση το βαθμό SAE. Αυτού του είδους τα λάδια συμβολίζονται με SAE 75, 80, 90, 140, 250. Σήμερα οι περισσότεροι κατασκευαστές συνιστούν τη χρήση των λαδιών του κινητήρα και για τη λίπανση των γραναζιών δηλαδή των σασμάν.  
Η δημοσίευση αυτή είναι μια προσπάθεια για την όσο το δυνατό πληρέστερη ενημέρωση σας από την https://www.krekis.gr/

Πρόσθετα Λιπαντελαίου (λαδιού)

Για να βελτιωθεί η ποιότητα ενός λιπαντικού που βάζουμε στο τρακτέρ όπως επίσης να αυξηθεί η απόδοση του ενισχύεται με πρόσθετα (ειδικές χημικές ουσίες). Κάθε πρόσθετο που προστίθεται αναβαθμίζει το λάδι για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των σημερινών κινητήρων. Τα είδη των πρόσθετων είναι :

Τα αντιδιαβρωτικά, προφυλάσσουν όλες τις εσωτερικές επιφάνειες και τα έδρανα  του κινητήρα από τα διαβρωτικά οξέα που δημιουργούνται κατά τη καύση.

Τα αντιοξειδωτικά, βοηθούν το μη σχηματισμό ρητινών, λάσπης και οξέων.

Τα αντισκωριακά, σκεπάζουν τις μεταλλικές επιφάνειες με μεμβράνη έτσι δεν έρχονται σε επαφή μ’ αυτές οι σταγόνες του νερού.

Τα βελτιωτικά του δείκτη ιξώδους, προσδίδουν σ’ ένα λάδι επιπλέον ιδιότητες ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κινητήρα ανεξάρτητα με τη θερμοκρασία.

Τα κατευναστικά του σημείου ροής, δεν επιτρέπουν την πήξη της παραφίνης σε χαμηλές θερμοκρασίες εισφέροντας με την ύπαρξη τους τη καλύτερη λίπανση του κινητήρα.

Τα πρόσθετα υπερβολικής πίεσης συνδράμουν όταν σε τριβόμενες επιφάνειες που έχουν μικρές ανοχές εφαρμόζονται μεγάλες δυνάμεις.

Τα απορρυπαντικά ή αποσυνθετικά κρατούν καθαρές τις μεταλλικές επιφάνειες. Η αλλαγή χρώματος του λαδιού κατά τη χρήση του, σε μαύρο αποτελεί ένδειξη ότι το λάδι καθαρίζει τον κινητήρα.  

Τα πρόσθετα κατά του αφρού λειτουργούν για τη διάσπαση των φυσαλίδων που δημιουργούνται από την ταχύτητα κίνησης του λαδιού διευκολύνοντας έτσι τη λίπανση των κινητήρων.