Το νερό δεν μπορεί να αποτελέσει επαρκές αντιψυκτικό μέσο για το σύστημα ψύξης ενός τρακτέρ επειδή έχει μεν πλεονεκτήματα (κυκλοφορεί εύκολα, είναι φθηνό, ακίνδυνο, διαθέτει καλή θερμική αγωγιμότητα) έχει όμως σημαντικά μειονεκτήματα (παγώνει στους 0ο C βαθμούς, συνεργεί στη σκουριά και στη διάβρωση του κινητήρα, προκαλεί επικαθήσεις αλάτων). Το πλέον κατάλληλο νερό είναι αυτό της βροχής γιατί το νερό που προέρχεται από τις πηγές περιέχει άλατα.
Τα αντιψυκτικά που διατίθενται στο εμπόριο περιέχουν πρόσθετα για να αντιμετωπίζουν τα πιο πάνω προβλήματα και πολλά από αυτά αντιμετωπίζουν την ψύξη του κινητήρα κατά τους θερινούς μήνες. Είναι χημικές ενώσεις με κύριο σκοπό είναι να ελαττωθεί το σημείο πήξεως στο νερό του κινητήρα ώστε να μη κινδυνεύει αυτός από σπασίματα όταν πέφτει η θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Προκειμένου ένα αντιψυκτικό να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις ενός κινητήρα πρέπει να διαθέτει τις παρακάτω ιδιότητες :
- Να προστατεύει τον κινητήρα στην αναμενόμενη χαμηλότερη θερμοκρασία.
- Να σταματά τη σκουριά και να μη διαβρώνει το σύστημα ψύξεως.
- Να μη διασπάται.
- Να έχει χαμηλό σημείο ροής για να διευκολύνεται η κυκλοφορία του σ’ όλες τις θερμοκρασίες.
- Να είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού και της θερμότητας.
- Να μην αφρίζει και να μη μυρίζει.
- Να μη μειώνει πολύ το σημείο βρασμού.
Τα καλύτερα αντιψυκτικά θεωρούνται οι απλές αλκοόλες δηλαδή η αιθυλική, η μεθυλική, η ισοπροπυλική, και η γλυκόζη του αιθυλενίου την οποία χρησιμοποιούν ως βάση τα περισσότερα μόνιμα αντιψυκτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου